تأثیر تنش خشکی بر بیماری پوسیدگی ریشه دانهال های پسته در اثر* fusarium solani

تنش خشکی یکی از عوامل اصلی کاهش رشد در گیاهان است و می­تواند باعث افزایش شیوع بیماری­های پوسیدگی ریشه در گیاهان گردد. در این تحقیق اثر تنش خشکی بر بیماری پوسیدگی ریشه دانهال­های پسته ناشی ازfusarium solani در شرایط گلخانه­ای مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در سه سطح رطوبتی(80 درصد ظرفیت مزرعه= d0، 50 درصد ظرفیت مزرعه= d1و 25 درصد ظرفیت مزرعه= d2) و سه سطح قارچ عامل بیماری (شاهد=f0 و دو جدایه­ فوزاریوم= f1 وf2) انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با شش تکرار اجرا گردید. نتایج حاصل از اندازه­گیری شاخص­های رشد و درصد کلنیزاسیون ریشه دانهال های پسته توسط عامل بیماری نشان داد که اثرات اصلی ناشی از مایه­زنی عامل بیماری و تنش خشکی بر کلیه پارامترهای اندازه­گیری شده در سطح 1% معنی­دار است. اثرات متقابل تنش خشکی با عامل بیماری بر کلیه صفات مورد بررسی به جز وزن خشک ریشه (معنی­دار در سطح 5%) در سطح 1% معنی­دار بودند. بر اساس نتایج به دست آمده تنش خشکی باعث تشدید آثار منفی ناشی از مایه­زنی بیمارگر شد و با تشدید تنش خشکی تاثیر بیمارگر نیز افزایش یافت به طوری که جدایهf2  فوزاریوم و سطح رطوبتی 25 درصد، بیشترین تأثیر منفی را از این نظر داشتند. با افزایش تنش خشکی میزان کلنیزاسیون ریشه توسط جدایه­های فوزاریوم و همچنین شدت بیماری­زایی افزایش یافت. بنابراین این مطالعه نشان داد که تنش خشکی می­تواند باعث افزایش آثار منفی f. solani روی دانهال­های پسته شود.